Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

ΣΥΖΗΤΟΥΜΕ ΤΗΝ ΠΡΟΤΑΣΗ ΙΔΡΥΤΙΚΗΣ ΔΙΑΚΗΡΥΞΗΣ 

Αγωνιστές διαφορετικών γενιών που παραμένουν προσηλωμένοι στην αναζήτηση του κομμουνιστικού προγράμματος και κόμματος της εποχής μας, στις 7 Μάρτη του 2018, στην αίθουσα του συλλόγου Αρχαιολόγων, έκαναν το πρώτο βήμα για τη συγκρότηση μιας πανελλαδικής Κίνησης Κομμουνιστών. Εδώ είναι διαθέσιμη η εισήγηση.
Στην ουσιαστική συζήτηση που πραγματοποιήθηκε τέθηκαν τα βασικά ζητήματα και προτάσεις για τη διατύπωση του σχεδίου διακήρυξης.
Στην προηγούμενη ανάρτηση δημοσιεύουμε το σχέδιο διακήρυξης ως τη βάση για μια δημοκρατική και ουσιαστική συζήτηση γύρω από την συγκρότηση της Κίνησης.
Το σχέδιο διακήρυξης είναι η κατάληξη μιας συλλογικής προσπάθειας και η έναρξη μιας διαδικασίας επανασύνθεσης του κομμουνιστικού σχεδίου. Σε αυτήν υπογραμμίζονται οι ουσιαστικοί λόγοι και στόχοι αυτής της πολιτικής πρωτοβουλίας.
Για το συλλογικό βηματισμό μας διοργανώνουμε επιτροπές πρωτοβουλίας σε όλη τη χώρα και ανοιχτό διάλογο που θα διαρκέσει ως τις 15 Ιουνίου μέσω του blog και θα καταλήξει σε πανελλαδική συνέλευση.
Εκεί θα πάρει σάρκα και οστά η τελική διακήρυξη καθώς και η οργάνωση της δημοκρατίας και της συλλογικής πράξης της Κίνησης και θα καθοριστούν τα επόμενα βήματα.
Τα κείμενα που θα αποστέλλονται στο διάλογο καλό θα είναι να είναι σύντομα και σε κάθε περίπτωση να μην υπερβαίνουν τις 2.500 λέξεις.
E-mail αποστολής: kommonedit@gmail.com

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

ΠΡΟΤΑΣΗ ΙΔΡΥΤΙΚΗΣ ΔΙΑΚΗΡΥΞΗΣ ΓΙΑ ΕΝΑ ΣΥΓΧΡΟΝΟ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΙΚΟ ΣΧΕΔΙΟ  Η σημερινή περίοδος, μετά τις κεντρικές πολιτικές αναμετρήσεις της τελευταίας δεκαετίας και την υποχώρηση του λαϊκού παράγοντα, επιτάσσει την επεξεργασία μιας αποτελεσματικής εργατικής πολιτικής. Είναι πρώτιστη ανάγκη η κατοχύρωση της πολιτικής φιλοδοξίας μιας ενεργητικής παρέμβασης στις εξελίξεις ώστε η ίδια η εργατική πολιτική να λειτουργεί ως μια ηγεμονική δυναμική που ενοποιεί. Για να γίνει όμως κάτι τέτοιο απαιτείται η θαρραλέα και ουσιαστική αναμέτρηση με τα πολιτικά και στρατηγικά ερωτήματα που εφόρμησαν στο προσκήνιο την τελευταία δεκαετία. Θα μπορούσε να ειπωθεί ότι αργήσαμε. Πως μια τέτοια πρωτοβουλία θα έπρεπε να είχε παρθεί στην αρχή της κρίσης ή στην κορύφωση των κοινωνικών και πολιτικών αγώνων, το 2012. Η διαπίστωση αυτή οφείλει να δράσει προωθητικά, όχι ανασχετικά. Το απαιτούν οι εξελίξεις, η ίδια η κατάσταση του κινήματος και της Αριστεράς στην οποία και για την οποία δραστηρ
ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΗ ΔΙΑΚΗΡΥΞΗ 1. Η νεοφιλελεύθερη πολιτική Τα μέτρα προστατευτισμού που εξαγγέλλονται καθώς και άλλα μέσα οικονομικού πολέμου –νομισματικών ισοτιμιών, απαγόρευση εξαγορών από αλλοδαπές επιχειρήσεις, οικονομικές κυρώσεις σε επιχειρήσεις ανταγωνιστριών χωρών κλπ– που είναι σε εξέλιξη, δεν συνάδουν με τις κρατούσες νεοφιλελεύθερες απόψεις για την οικονομία, την ελευθερία του εμπορίου, τον κρατικό παρεμβατισμό. Αυτές οι εξελίξεις που λαμβάνουν χώρα, και κατά πάσα πιθανότητα θα κλιμακωθούν και θα ενταθούν το επόμενο διάστημα, δημιουργούν την εντύπωση εγκατάλειψης ή ακόμα και ήττας της νεοφιλελεύθερης πολιτικής.  Αν παρατηρήσει κανείς τις σημαντικότερες οικονομίες του "ανεπτυγμένου" κόσμου –ΗΠΑ, ΕΕ, Ιαπωνία–­­ θα δει ότι στο εσωτερικό τους οι νεοφιλελεύθερες ρυθμίσεις όχι μόνο δεν έχουν ανασταλεί, αλλά εντείνονται και θα ενταθούν ακόμα περισσότερο. Ίδια κατάσταση επικρατεί και στις αλματωδώς "αναπτυσσόμενες" νέες μεγάλες δυνάμεις της Ασίας. Συνεπώς,